Μίνι γουρουνάκι

Στη δεκαετία του 1960, Κινέζικοι χοίροι μικρού βάρους στάλθηκαν σε ζωολογικούς κήπους στην Αμερική. Οι ιδιώτες σύντομα ξεκίνησαν να τα αγοράζουν ως κατοικίδια ζώα κι έτσι άρχισαν να εμφανίζονται παντού, από τα συγκροτήματα διαμερισμάτων της Νέας Υόρκης ως τις μικρές προαστιακές κατοικίες. Το πρότυπο της φυλής, όταν αναπτυχθεί πλήρως, δεν είναι περισσότερο από 60 εκ. ύψος και 80 κιλά βάρος. Χρησιμοποιούνται για ιατρική έρευνα, στην τοξικολογία, φαρμακολογία, πειραματική χειρουργική, πνευμονολογία, καρδιολογία, μεταμόσχευσης και μελέτες γήρανσης. Είναι χρήσιμοι στη μελέτη της ανθρώπινης ασθένειας διότι λόγω του μικρού βάρους τους και της της υψηλής νοημοσύνης τους, είναι εύκολο να διαχειριστούν σε ένα εργαστηριακό περιβάλλον. Για παράδειγμα, οι επιστήμονες εργάζονται για να μελετήσουν τη δυνατότητα χρήσης καρδιών χοιριδίων για μεταμοσχεύσεις ανθρώπινων καρδιακών οργάνων και έχει γίνει δουλειά για να τροποποιηθούν γενετικά οι ιστοί των χοίρων που θα γίνουν αποδεκτοί από το ανθρώπινο ανοσοποιητικό σύστημα . Τα μίνι γουρουνάκια διατηρούνται συνήθως ως κατοικίδια ζώα λόγω του μεγέθους τους, της γλυκιάς τους φυσιογνωμίας και της εξυπνάδας τους. Έχει μάλιστα εξελιχθεί μέσω γενετικής τροποποίησης κι ένα σούπερ μίνι γουρουνάκι ύψους 18 εκ. το οποίο έχει μεγάλη απήχηση ως κατοικίδιο όπως ακριβώς και οι ράτσες μικρόσωμων σκύλων.